Klompenpad Appelpad

Het is vandaag anders dan anders. Het is gebruikelijk voor mij om te wandelen met mijn wandellief of om alleen te wandelen. Deze middag wandel ik niet met mijn wandellief en ik wandel ook niet alleen. Al een tijdje vroeg ik aan mijzelf hoe het zou zijn om met meerdere mensen te gaan wandelen. Zou het filevorming op smalle paden opleveren? Zou ik het na een kilometer al te druk vinden? 

Toch trok ik de stoute wandelschoenen aan en berichtte aan de mensen van onze kerkelijke kring dat ik op 21 april het klompenpad Appelpad zou gaan wandelen. Wie heeft er zin om mee te gaan? Als reactie komen er wat berichtjes. Ik ben ben benieuwd wie er uiteindelijk op komt dagen op het afgesproken tijdstip. 

Naast camping De Maaneschijn in Appel heb ik mijn fiets gestald en ik wacht op de wandelaars die komen gaan. Drie dames komen er aan en we gaan na enkele opmerkingen over de afstand en het mooie weer op pad. In de tuin van de boer annex hertenfokker annex campingeigenaar staat een boom in volle bloei. Eens kijken of wij tijdens de wandeling ook gaan opbloeien en gezamenlijk de smaak te pakken krijgen van klompenpaden en boerenerven en landgoederen en smalle wandelbrugjes.  

Vanaf de camping gaat het al direct over een slingerpaadje en een wandelbrugje. We steken de drukke weg tussen Nijkerk en Het Ei over en gaan de Vrouwenweg op. Blijkbaar zijn alle andere wegen in dit gebied Heerwegen. Er zijn veel fietsers en wandelaars op pad. Ik wandel meestal op een doordeweeksedag en dan zijn er beduidend minder wandelaars op pad. Niet alleen fietsers en wandelaars maar ook een enkele gierende trekker zien en ruiken wij voorbijgaan. Het platteland kent vele charmes en wij mogen daar in delen op deze pelgrimstocht.

We ontmoeten het Terbroeksepad, maar gaan onverstoord verder, pratend over allerhande zaken, lettend op het verkeer. Op de Diepenrustweg zijn sommigen al bijna in diepe rust en de jongste van het gezelschap wijst op ons het smalle paadje langs de wilgen. Hier dienen wij in ganzenpas in te gaan. Ik merk dat hier de route licht is gewijzigd ten opzichte van de vorige keer dat ik hier heb gelopen. Dit keer hoeven we niet dwars door een weiland, waar ik toen nog een koppel schapen tegenkwam. 

We steken de drukke weg weer over en komen in de lommerrijke gebieden van het landgoed Appel. Een enkele omgevallen boom die over een sloot ligt heeft aantrekkingskracht op een enkeling in ons gezelschap en wordt als tijdelijk wandelbrugje gebruikt. We passeren een fraaie schaapskooi waar ik nog steeds geen schapen zie. Ook hier is een lichte wijziging in de route en we gaan niet dwars over het erf tussen woonhuis en schuur. 

Even verderop komen we op historische grond. We nemen even pauze om het op ons in te laten werken. Hier liep in oude tijden het beroemde kippenlijntje van de haven van Nijkerk via Nijkerk, Driedorp en Appel naar Barneveld en verder. Hier is de rechte lijn van het tracé in het landschap goed te zien.  

Op deze plek is het oostelijkste punt van de route en we gaan nu naar het westen naar de camping van ons begin. Bij de camping gaan sommigen even in de landwinkel kijken, de jongste van ons gezelschap bruist nog van de energie en gaat de trampoline op de kleine camping testen op veerkracht. De veerkracht blijkt aanwezig zowel bij de trampoline als bij de jonge wandelaar.

Tijdens een korte evaluatie bij de fietsen blijkt dat de wandeling een ieder goed is bevallen en de deelnemers voelen voor een volgende gezamenlijke wandeling.

Het Appelpad is 8 kilometer lang.