Zuiderzeepad (17) Den Oever naar Medemblik

Twee meisjes in een hoek van het bushokje giechelen in een vreemde taal. Drie jongens buiten het bushokje testen hun recente aankopen via hun longen. Wij warmen ons aan de zon die vanuit het oosten de laatste slierten kou uit de buurt op doet lossen. De bus op het busstation van Abbekerk komt op tijd en wij laten ons brengen naar Den Oever. Daar pakken we de route van het Zuiderzeepad op en lopen op schelpenpad op de dijk langs de Zuiderhaven. Het licht golvende water reflecteert op de zonnestralen en we gaan over de Stontelersluis en langs het gemaal Leenmans het Robbenoordbos in. 

Het is jong bos, aangelegd vanaf 1945, nadat een eerder bos door bezettende Duitsers een verdrinkingsdood waren gestorven. Het bos laat zich zien door langte rechte lanen en een enkele kronkelingen, wandelbrugjes en een enkele fietser. Zelfs de vogels zijn rustig op deze morgen. Bij de Sluitgatweg stopt een jonge vrouw haar oordoppen in en rent haar hond achterna. Zij verdwijnt achter de bomen langs het natuurreservaat ’t Wierholt. 

Wij gaan verder met waar wij mee bezig waren namelijk wandelen. Vanwege het broedseizoen dienen we een aangepaste route te nemen. Via een open terrein waar vogels kunnen broeden mochten zij daar zin in hebben komen we bij de Dijkgatbos. Ook hier is de route omgelegd, ditmaal vanwege bomen die een ziekte onder de leden hebben. 

Door een open terrein komen we bij de Snippewei (geen weg, dat was in Fryslân zo), waar dames en paarden een bekende combinatie vormen. Een mountainbiker houdt zich op bij een auto. Bij het boshuis komen we aan het meer. We lopen op de dijk  en lopen op de dijk. Het is mooi om weer uitciht naar beide zijden te hebben, het ingepolderde land met de kale akkers en aan de andere zijde het meer en meer. Op water is een enkel bootje te ontwaren. De zeilen zijn gehesen. Windenergie is niet van vandaag of gisteren. 

We ontwaren aan de einder gebouwen, een gemaal, een watersportgebied met overnachtingsmogelijkheden? Wat is het Waterpark? Dichterbij zien we de Haven op Oude Zeug, een paar oude schepen houden de oude zeug gezelschap. Eén van die schepen is de Nederlander, een opleidingschip, een voormalig opleidingsschip, tenzij dit schip wordt gebruikt voor de opleiding tot scheepssloper.  Gelukkig worden er om de hoek nieuwe schepen gebouwd door de firma Jongert Yachts. Een groot gebouw onttrekt de interne werkzaamheden aan ons zicht. Er naast staat WMC, het onafhankelijke kenniscentrum voor windturbines. Het bedrijf is ontstaan bij de Technische Universiteit Delft. 

Ter hoogte van Kreileroord lopen we nog steeds over de dijk. We komen bij een hek waarop twee markeringen staan. Zijn het nu twee pijlen die naar elkaar wijzen? Onder aan de dijk is een overstapje over een ander hek. We besluiten  toch verder te wandelen over de dijk. Bij het volgende hek stuiten we op een onneembare vesting. Een meer dan twee meter hoog hek strekt zich uit naar links en naar rechts.  We lopen een eindje terug, klimmen over een ander hek, steken een akkerland over via de brede sporen van trekkerbanden. We zijn nu op de Zuiderdijkweg. Verkeer passeert ons, soms ingehouden, soms op volle snelheid. Na enige tijd mogen we de dijk weer op, maar het dijkavontuur is van korte duur, want we zien een helder kruis op een hek. We dalen af naar de weg en nemen ons voor om een volgende aanwijzing om de dijk weer op te gaan niet op te volgen, want voordat je het in de gaten hebt kun je weer de dijk verlaten. 

Ons zicht op Medemblik is onder aan de dijk minder geworden. Echter, het immense gemaal Lely kunnen wij niet ontlopen, we lopen er pal langs. Zo nemen we op gepaste wijze afscheid van de Wieringermeerpolder. Even voorbij Lely mogen we weer op de dijk, we zijn dan al in Medemblik, de oudste stad van West-Friesland. De oude spoorlijn van de stoomtrein ligt aan onze rechterhand. Een oversteek voor voetgangers voor de dijk en voor de veerboot naar Enkhuizen kruist het spoor en  de voetganger wordt dan opgenomen in de tocht naar de Nieuwstraat waar eetcafé Rumours (wat was er mis met de oude naam Roemer?) in de zon ligt te blaken. We nemen plaats in de zon, maken gebruik van eet- en drinkmogelijkheden, met als culinaire afsluiting de Medemblik Bol. De Bol wordt nog met de hand gemaakt. Waar een oude stad al niet jong en verfrissend in kan zijn. 

We hebben 25 kilometer gewandeld in 5.35 uur.